پروتزهای دندانی غیر ثابت
در روش قدیمی تر پر کردن جای خالی دندانها، دندان مصنوعی غیر ثابت از جنس پلاستیک ساخته میشود که یک قلاب فلزی دارد تا دور دندانهای مجاور قرار گرفته و در جای خود ثابت بماند. این روش جایگزینی دندان، ارزان و ماهیتا موقتی است. این دندانهای مصنوعی ممکن است جایگزین یک یا چند دندان از دست رفته شوند.
مشکل اساسی پروتزهای غیر ثابت دندانی این است که برای ثابت نگه داشتن آنها باید از دندانهای دیگر و لثه کمک گرفت که این امر میتواند مشکلاتی در آینده ایجاد نماید.از جمله مشکلاتی که در اثر استفاده از دندان مصنوعی غیر ثابت ایجاد میشوند عبارتند از پوسیدگی دندان، بیماری و عفونت لثه و تسریع فرایند تحلیل رفتن استخوان به خاطر فشاری که به لثه زیر دندان مصنوعی وارد شده و از طریق آن به استخوان منتقل میشود.
دندان مصنوعی غیر ثابت یک گزینه کوتاه مدت برای پر کردن جای خالی دندان به حساب می آید و طبق آن چه در بررسی ها دیده شده حدود هر 5 سال یک بار باید دندان مصنوعی تعویض شود.
برای جایگزینی کل دندانهای یک قوس دندانی استفاده از دندان مصنوعی کامل تنها گزینه است. از آنجایی که دندان مصنوعی کامل تنها با فشار دادن به لثه در جای خود نگه داشته میشود، فشار وارد شده را به استخوان فک منتقل کرده و فرایند تحلیل رفتن استخوان را شتاب میدهد. همچنین ساختار صورت را دچار اشکال میکند. با جمع شدن و فرو ریختگی ساختار صورت، قاعده دندان مصنوعی کامل نیز باید تعویض شود (ضخامت آن باید افزایش پیدا کند) تا کاهش استخوان زیر آن و افتادگی صورت را جبران کند. همچنین در فک پایین بیشتر دچار مشکل میشود چرا که در فک بالا با استفاده از مکش کام و فشار زبان دندان مصنوعی سر جای خود باقی می ماند اما در فک پایین این دو فاکتور وجود ندارد بنابراین پروتز در جای خود بیشتر میلغزد.
پروتزهای دندانی ثابت
بریج ثابت یک پروتز مصنوعی ثابت است که در آن دندان مصنوعی به دندانهای مجاور متصل شده و جای خالی دندان را پر میکند. در واقع دندان مصنوعی همانند یک پل در جای خالی قرار میگیرد و چند دندان را به هم متصل میکند. بزرگترین اشکال بریج استفاده از دندانهای طبیعی و سالم مجاور جای خالی است که در این حالت به آنها دندانهای اباتمنت گفته میشود. این دندانها باید تراشیده شوند تا روی آنها روکش دندان قرار بگیرد. این روکش به دندان مصنوعی که قرار است جای خالی را پر کند متصل است.
تراشیدن دندانهای سالم و طبیعی مقاومت آنها را کاهش داده و طول عمر آنها را کم میکند. همچنین حمل بار اضافی (فشاری که به دندان مصنوعی وارد میشود به دندانهای طرفین آن منتقل میشود) و اتصال به دندان مصنوعی آنها را بیشتر مستعد مشکلات مجرای ریشه، پوسیدگی دندان، تجمع پلاک و باکتری و بیماری لثه میکند. طول عمر بریج زیاد نیست و باید پس از مدتی تعویض شود. مطالعات نشان داده اند تنها 67 درصد بریجها 15 سال با موفقیت عمر کرده اند.